Zo kapot waren we gisteren van het weekend dat we om 20u zijn gaan slapen, met als gevolg dat ik alweer sinds middernacht op ben :) Bon, dan maar mijn blog schrijven.
Surfers Paradise was echt zalig! En we hebben activiteiten en restaurantjes voor een hele week in 2 dagen gepropt. Als je naar het fotoalbum kijkt kun je er sommige van zien.
Het uitzicht van onze hotelkamer was echt prachtig: de oceaan vanuit living en slaapkamer, zelfs vanuit de jacuzzi, want ipv muur tussen slaapkamer en badkamer was er een raam.
Wat ik heb geleerd:
1) Australische golven: als er 1 afkomt (om de paar seconden), moet je zo dicht mogelijk erbij gaan staan - namelijk als je gewoon blijft staan waar je bent is de kans groot dat de golf daar waar jij bent zal neerslaan - dan moet je inschatten of hij een meter boven je komt (dan kun je springen en dobberen of meezwemmen) ofdat hij hoger zal zijn (springen onmogelijk, dan moet je eronder door duiken). Als je eronder door duikt moet je ervoor zorgen dat je diep genoeg duikt want anders kom je in een soort van wasmachine terecht, en tegen dat je jezelf weer bij elkaar hebt.... zeg je dit in het Nederlands? anyway, by the time you get yourself together... en terug bovenkomt slaat de volgende golf op je neer. Ik kan inmiddels geloven dat je na 6 hoge golven kunt verdrinken, want je moet ook nog eens tegen de stroming vechten en dit is enorm vermoeiend. Dit allemaal als je maar tot aan je middel in het water staat.
2) vlaggetjes en stroming: er zijn gekleurde vlaggetjes waar je tussen moet blijven en daarna is er een marge tot aan de rode vlaggetjes. Als je daarbuiten gaat word je met een megafoon er terug binnen geroepen door het "Surf Rescue Team" (zie de playmobil set in het fotoalbum).
Klinkt makkelijk genoeg niet? Euh, niet dus. Want ook al begin aan de ene kant van de vlaggetjes, door de Australische golven uit puntje 1 te ontwijken sta je in letterlijk minder dan 5 minuten aan de andere vlaggetjes. Om een beetje op dezelfde plaats te blijven moet je je voeten in het zand begraven, zelfs zonder golven.
3) Roberto Cavalli: Roberto Cavalli ontwerpt zijn bikini's kennelijk om aan de rand van een luxezwembad in Milaan te liggen en had duidelijk de South Pacific niet in gedachten. Gevolg: 1 hand aan Sam (die ervoor zorgde dat ik in plaats van in 30 seconden pas in 5 minuten aan de andere kant van de vlaggetjes stond, haha), 1 hand op mijn bikini = geen handen meer om te zwemmen!! Alsof het nog niet lastig genoeg was. De Ripcurl versie deed een betere effort om te blijven waar hij was!
4) de Aussie sun: al was het heel warm, het hele weekend hadden we bewolking en het regende zelfs op zaterdagavond. Zaterdag ondanks factor 30 (en het feit dat ik anders zelden verbrand) ben ik roodverbrand van het strand teruggekomen. En gisteren (vandaag? niet echt duidelijk door mijn vreemde nachtrust) ondanks factor 30 om het half uur nog een beetje bij.
De oceaan is hier dus super als je met golven wilt spelen, maar als je gewoon wilt zwemmen wordt het wat moeilijker. Waarom je niet gewoon wat verder achter de golven kunt gaan zwemmen? Haaien vinden stromingen en golven ook niet leuk, dus die zwemmen daar al...
En we hadden een zwembad in het hotel waar we een paar keer zijn gaan zwemmen. Gisteren ging het al wat beter om met de golven om te gaan. Maar er is ongelooflijk veel stroming, je gelooft het niet tot je het zelf voelt. In de fitness ga ik nu m'n training wat opvoeren voor onze volgende trip, want de oceaan hier is een echte combinatie van cardio en powertraining!
Stond echt versteld van Sams conditie, en zijn determination om me bij zich te houden (denk dat mijn rechterarm een paar cm langer is nu). 'k Kan inmiddels geloven dat hij de Noordzee een "meer" noemt!!
Ik heb echt een ongelooflijk weekend gehad, weer minstens 10 keer tranen gelachen en dit allemaal als mijn verjaardagscadeau van Sam en ook nog eens een digitale camera gekregen! Amai, ben hier met mijn gat in de boter gevallen! :)
kussen, Judith
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment