Slierbaan.

Met die economische miserie is het nu letterlijk onmogelijk voor me om een job te vinden hier. De meeste jobadvertenties spellen trouwens letterlijk uit dat geen enkele visumvorm aanvaard wordt (dus bespaar ons allebei de moeite...). Heel fijn vind ik dat. Ik dacht dat het hier makkelijker zou worden dan Italie - niet moeilijker. Een tijdje terug had ik gesolliciteerd bij een acteerbureau - daar zocht men o.a. figuranten (zeer goed betaald). Vorige week kreeg ik een telefoontje dat ze mij gingen aannemen, ze had nog enkele andere vragen meteen, zodat het papierwerk kon klaarliggen als ik het contract ging tekenen... zo wilde ze weten wat voor visum ik heb en tot wanneer het geldig is - toen ze erachter kwam dat ik in mei vertrek kon ze me niet meer gebruiken :( Eergisteren ben ik naar Subway gegaan om mijn oude job terug te krijgen (ik mag volgens mijn visum nog 2 maand voor hen werken), maar daar spelen ze nu natuurlijk hard to get...

Om het allemaal nog wat fijner te maken ben ik sinds gisteren ziek - misschien het gevolg van constante airco/ventilators vs. warm en vochtig weer.

Als eindnoot wil ik terugkomen op de foto van het gecrashte vliegtuig hieronder. De veiligheidsuitleg aan het begin van elke vlucht hebben we waarschijnlijk allemaal al een paar keer gehoord. Uiteraard luister je er na een tijdje niet meer naar. (Inmiddels al lang bepaald dat als er ooit iets gebeurt ik m'n Jimmy Choo's toch lekker aanhoud). Een ding blijft me echter fascineren - hebben jullie dat ook?? - op die kaart in de stoel voor je (met de iconen van diezelfde uitleg) staat er zo'n fantastische slierbaan :)) en ik denk altijd stiekem dat dat toch plezant zou zijn om dat ding een keer te mogen gebruiken... Nee? Ben ik de enige?? - (voor wie het zich afvraagt, ik ben deze zinnen met 1 hand aan het intikken, terwijl ik met de andere hout vast houd... beetje onhandig, maar better save than sorry). Het is zo een van die dingen die je eigenlijk niet luidop mag zeggen, maar goed, 'k dacht, 'k smijt het effe in de groep.

xx